Dowiedz się więcej o linach stalowych!
Liny stalowe to bardzo złożony obszar, który obejmuje wiele obszarów, od lin stalowych ogólnego zastosowania po specjalne liny do dźwigów i wind.
W e-sklepie cała nasza oferta byłaby bardzo nieczytelna, dlatego na stronie znajdziesz jedynie podstawowy wybór - w przypadku specjalnych wymagań prosimy o kontakt z naszym działem sprzedaży.
Nasza klasyfikacja lin stalowych jest następująca:
W ogólnej teorii lin stalowych liny dzieli się na jednosplotowe i wielosplotowe, które dalej dzieli się na sześciosplotowe i ośmiosplotowe
W zapisie konstrukcji znajdziemy oznaczenie ilości splotek oraz ilości drutów, z których spleciona jest lina – czyli 1x19 oznacza, że lina stalowa spleciona jest z 1 splotki, która zawiera 19 drutów – jest to zatem lina jednosplotowa. natomiast konstrukcja 6x7 wskazuje, że lina zawiera 6 splotek, każda splotka ma 7 drutów.
Przy linach jednosplotowych nie ma możliwości dalszego podziału konstrukcji, dlatego pozostaje ona zapisywana oddzielnie jako 1x7, 1x19, 1x37 itd. Przy linach wielosplotowych istnieje możliwość wypełnienia przestrzeni środkowej tzw. rdzeń – dzięki różnym typom rdzenia lina nabiera odmiennych właściwości.
Istnieje wiele sposobów podziału rdzeni w linach stalowych - możemy rozróżnić materiał rdzenia - na początek podstawowy podział to FC i WSC(IWRC), gdzie FC oznacza, że rdzeń liny jest wykonany z włókna – które dalej dzielą się na naturalne (NFC) i syntetyczne (SFC) – w praktyce wygląda to tak, jakby przez środek liny prowadzony był „sznurek”. Takie liny są zapisane np. jako 6x7+FC lub 6x19+FC.
Drugą opcją jest wypełnienie liny stalą lub inną liną (drutem). Takie liny stalowe są zapisane jako WSC / IWRC, gdzie WSC oznacza, że w środku liny dodawany jest kolejny siódmy splot. IWRC oznacza, że na środek liny, czyli do rdzenia, dodawana jest kolejna lina o mniejszej średnicy. Takie liny są zatem zapisane np. 6x7+WSC lub w skrócie 7x7.
Inne parametry jakie można spotkać w linach stalowych to:
Wytrzymałość drutów - do produkcji lin stosuje się druty o różnej wytrzymałości, taka wytrzymałość drutów wyrażana jest ilością N/mm2 (Newton na milimetr kwadratowy) i wskazuje wytrzymałość stali, z której druty są wykonane. Dla standardowych lin stalowych najczęściej spotykamy wytrzymałość 1770 i 1960, wyjątkowo 2160. Dla lin nierdzewnych jest to 1570 i 1770.
Kierunek nawijania - jeśli spojrzymy na linę z profilu, zobaczymy, że druty skierowane są w lewo lub w prawo - czyli nie są nawinięte „prosto”, ale się kręcą. Kiedy patrzymy na linę – druty liny skierowane są w prawo w górę lub w lewo w górę – możemy stwierdzić, czy jest to lina lewa, czy prawa.
Taki prosty podział jest wystarczający w przypadku lin jednosplotowych, gdzie dalszy podział ze względu na charakter lin jednosplotowych nie jest możliwy. Jednakże w przypadku lin wielosplotkowych następuje inny podział - uzwojenie drutów w splotce i same splotki. Oznacza to, że splotki liny będą skręcone w prawo, ale druty w samych splotach w lewo.. Mamy więc 4 możliwości nawijania lin wielosplotowych. w notacji skróconej stosuje się kombinacje liter S i Z - sZ, zS, zZ, sS - w publikacjach niemieckich RHOL, LHOL, RHLL i LHLL. (w oparciu o kombinację słów Right Handed – praworęczny, Left Handed – leworęczny, Ordinary Lay – uzwojenie krzyżowe i Lang Lay – uzwojenie bezpośrednie). Dlatego wszystkie te liny mają siłę wewnętrzną, która działa na nie w wyniku uzwojenia, w wyniku czego wszystkie zaliczają się do kategorii lin skręcanych.
Wspomniane są tutaj wszystkie liny skręcone - oznacza to, że jeśli na takiej linie zawiesimy ładunek, będzie on miał naturalną tendencję do "rozplątywania się". W normalnych sytuacjach i użytkowaniu takie zachowanie nie może stanowić przeszkody lub np. na dwóch dźwigach kotowych używana jest jedna „prawa” i jedna „lewa” lina – to niweluje działające siły.
W normalnych sytuacjach i użytkowaniu takie zachowanie nie może stanowić przeszkody lub np. na dwóch dźwigach kotowych używana jest jedna „prawa” i jedna „lewa” lina – to niweluje działające siły.
Jeśli jednak pożądane jest, aby lina nie miała takiej wytrzymałości i tendencji, istnieje specjalna seria lin, ktora nazywa się nieodkretne. Aby lina sama zniwelowała te siły, konieczne jest, aby 50% przekroju liny stalowej ciągnęła w prawo, a 50% przekroju w lewo. Przy wspomnianych konstrukcjach nie udało się tego osiągnąć, dlatego też liny nieodretne´charakteryzują się konstrukcją „odwróconą” – najsłynniejsza to około 18x7 (lub 19x7 w przypadku wykonania z rdzeniem stalowym).
Podsumowując, są też dodatki do lin, z którymi można się spotkać – naszym zdaniem nie należą one do tego artykułu wprowadzającego dla niewtajemniczonych – konstrukcja SEAL – oznaczona w konstrukcjach literą S (np. 6x19S) – oznacza, że lina posiada zewnętrzne sploty mocniejsze od reszty liny – dzięki temu lina jest nieco mniej elastyczna, ale zyskuje dużą odporność na ścieranie. Innym typem jest konstrukcja WARRINGTON (oznaczenie kodowe W -- 6x19W) - gdzie wolne przestrzenie w kablu wypełnione są mniejszymi sploty - lina zyskuje większą wytrzymałość przy tej samej średnicy, kombinacja tych dwóch określana jest jako SEAL WARRINGTON (oznaczenie kodowe WS, czyli np. 6x19WS).
Kolejną obróbką lin jest tzw. kształtowanie lin – walcowanie. Jest to modyfikacja częściej spotykana w linach specjalnych, gdzie lina przepuszczana jest przez prasę hydrauliczną i zwijana na mniejszą średnicę – lina taka charakteryzuje się dużą wytrzymałością oraz uzyskuje ciekawe właściwości odporności na ścieranie dzięki bardziej okrągłemu profilowi.